ما برای اوقات خواب خود افسوس می خوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمی شویم. در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت می گذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجّه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجّد و خواندن نافله ی شب و تلاوت قرآن پیدا می کردیم.